Contiene:
Dissertatio I. De conciliis in genere (c. 1r)
Caput I. De notione, atque multiplici conciliorum Specie (c. 1v)
Caput II. Cujus sit congregare concilia Generalia? (c. 3v)
Caput III. De præsidentia in conciliis generalibus (c. 9v)
Caput IV. Solvuntur opposita (c. 13r)
Caput V. De Personis ad conciliium Generale vocandis (c. 17r)
Caput VI. De conciliorum utilitate, atque necessitate (c. 20r)
Caput VII. De authoritate conciliorum (c. 24r)
Caput VIII. Quænam major authoritas, concilii ne, an Romani Pontificis? (c. 30v)
Caput IX. Sententia eligitur, et ex Sacris Litteris probatur: Dicendum est Romanum Pontificem ita esse concilio generali, universęque proinde ecclesię superiorem absolute, et simpliciter, ut nullus supra se in terris verum judicem agnoscat (c. 31v)
Caput X. Sententia nostra conciliorum testimoniis comprobatur (c. 37v)
Caput XI. Ex jure appellationis eadem veritas demonstratur (c. 39v)
Caput XII. Aliis argumentis eadem veritas demonstratur (c. 41v)
Caput XIV [sic]. Objectiones depromptÄ™ ex S. Litteris solvuntur (c. 42v)
Caput XIV. Solvitur obiectio desumpta ex concilio Pisano (c. 44v)
Caput XV. Solvitur obiectio desumpta ex concilio constansiensi (c. 46v)
Caput XVI. Solvuntur objectiones ex concilio Basiliense, et factis particularibus exceptæ (c. 49v)
Index (c. 51r)

Contiene:
- Dissertatio I. De nominibus, essentia et existentia Ordinis (c. 55r)
Articulus I. De essentia, et existentia hierarchiÄ™ ecclesiasticÄ™ (c. 55v)
Articulus II. Argumenta Hęreticorum (c. 57v)
Articulus III. Pręcipua argumenta Salmasij et Richerij (c. 59r)
- Dissertatio II. De essentia et existentia sacræ ordinationis (c. 61v)
Caput I. Articulus I. [scritto affianco perché poi sempre articoli”¦] An ordinatio sit sacramentum novÄ™ legis (c. 61v)
Articulus II. Argumenta hæreticorum (c. 62v)
- Dissertatio III. De multiplici ordinationum divisione (c. 64v)
Articulus I. De latinorum ordinibus (c. 65r)
Articulus II. Solvuntur argumenta contraria (c. 66r)
Articulus III. De minorubus, aut collatis extra sanctuarium ordinibus apud Gręcos, et varia eorum fortuna (c. 66v)
Articulus IV. Argumenta Morini et aliorum (c. 68r)
Articulus V. De singulis ordinibus in particulari (c. 69r)
Articulus VI. De subdiaconatu (c. 73v)
Articulus VII. An subdiaconatus et quatuor minores ordines sint vere et proprie sacramentum (c. 75r)
- Dissertatio IV. De ordine Diaconali (c. 78r)
Articulus I. An primi Diaconi fuerint ad sacrum mynisterium exordinatione sua destinati (c. 78r)
Articulus II. An Subdiaconatus [così, evidentemente per Diaconatus] sit sacramentum (c. 80r)
Articulus III. De ordinatione Presbyterali (c. 81v)
Articulus IV. Presbyterium aut regimen animarum cum Monachatu consistere (c. 82v)
Articulus ultimus. De episcopali ordinatione (c. 82v)
- Dissertatio V. De cęlibatu clericorum (c. 84r)
Articulus I. Sit ne cęlibatus clericorum ex jure divino (c. 84v)
Articulus II. An lex ecclesiastica perpetuę continentię sacris ministris imposita ęquissima et sanctissima (c. 85v)
Articulus III. De lege et Disciplina continentiæ sacrorum ministrorum in ecclesia orientali (c. 88r)
Articulus IV. De lege et Disciplina perpetuÄ™ continentiÄ™ Sacrorum ministrorum (c. 90v)
- Dissertatio VI. De Sacrarum Ordinationum causis (c. 91r)
Articulus I. De partibus Sacramenti Ordinis (c. 91v)
Articulus II. Argumenta Contraria (c. 92v)
- Dissertatio VII. De ministro Sacramenti Ordinis (c. 93ar)
Caput I. De ordinario hujus sacri ministro (c. 93ar)
Articulus I. De extraordinario ordinationis ministro (c. 94r)
Articulus II. De ministro ordinationis episcopalis (c. 96r)
Articulus III. An valida sit et rata ordinatio data ab hęreticis, schysmaticis, symoniacis, suspensis, degradatis episcopis, aut excomunicatis (c. 97r)
Articulus IV. Argumenta Contraria proponuntur (c. 99r)
Articulus V. An valide sint ordinationes in ecclesia Anglicana (c. 102r)
- Dissertatio VII. De Subjecto ordinationum Sacramentorum (c. 107v)
Articulus I. Axiomata quędam circa ordinationis obiectum (c. 107v)
Articulus II. An mulier ordinationis sit capax? (c. 108r)
Articulus III. An invitus vere ordinetur (c. 110r)
- Dissertatio ultima. De proprietatibus sacrarum ordinationum (c. 111v)
Articulus unicus. De ordinum effectis (c. 111v)
Articulus I. De primario effectus [sic] sacri ordinis (c. 111v)
Articulus II. De caractere (c. 112r)

Secunda Pars Tractatus de ecclesiastica hierarchia
- Dissertatio I. De episcopatu (c. 112v)
Articulus I. De divina episcoporum institutione preheminentia et superioritate supra presbyteros (c. 112v)
Articulus II. De electione episcoporum (c. 117v)
Articulus III. De jurisdictione episcoporum (c. 120r)
- Dissertatio ultima. De variis episcoporum gradibus (c. 123r)
Articulus I. De Corepiscopis (c. 123r)
Articulus II. De Metropolitanis (c. 124ar)
Articulus III. De Primatibus (c. 125r)
Articulus IV. De Patriarchis (c. 125v)
Articulus ultimus. De Cardinalibus (c. 130r)

Index de ecclesiastica herarchia (c. 131r)

Contiene:
- Dissertatio I. Compendiaria Resolutio de Primatu Romani Pontificis (c. 135r)
Prima Propositio. Petrus institutus futit a Christo Pastor EcclesiÄ™ Universalis (c. 135r)
Paragraphus II. Secunda Propositio. Petro Defuncto divino iure esse qui illi succedat in eadem Authoritate, et Potestate (c. 137v)
Paragraphus III. Tertia Propositio. Ille, qui Petro succedit, est Romanus Pontifex (c. 138r)
- Dissertatio II. Exibentur Propositiones Conventus Parisiensis (c. 140r)
- Dissertatio III (c. 142r)
Paragraphus I. Quid sit Pontificem e Cathedra docere? (c. 142v)
Paragraphus II. Romani Pontificis Infallibilitas Sacris Paginis docetur (c. 143v)
Paragraphus III. Eadem Pontificis Infallibilitas alijs Scripturæ testimonijs munitur (c. 146v)
Paragraphus IV. Eadem Infallibilitas Romani Pontificis authoritate Sanctorum Patrum confirmatur (c. 147v)
Paragraphus V. Eadem Infallibilitas Romani Pontificis ex praxi, usuque Ecclesiæ roboratur (c. 148v)
Paragraphus VI. Infallibilitas Romani Pontificis ex consensu Ecclesiæ Gallicanæ roboratur (c. 149v)
- Dissertatio IV. Tergiversationes Gallorum confutantur (c. 153v)
Paragraphus I. Prima Tergiversatio (c. 153v)
Paragraphus II. Secunda Tergiversatio (c. 156r)
Paragraphus III. Tertia Tergiversatio exploditur (c. 157v)
- Dissertatio V. Respondetur ad Objecta (c. 158v)
Paragraphus I. Argumenta a Ratione (c. 158v)
Paragraphus II. Argumenta ab exemplis Romanorum Pontificum (c. 160v)
Paragraphus II [sic]. Defenditur ab Errore ipsi impacto Sanctus Hormisdas (c. 163r)
Paragraphus III. Vigilius defenditur (c. 164v)
Paragraphus V [sic]. Dissidium Victoris Papæ cum Asiæ Episcopis (c. 172r)
Paragraphus VI. Dissidium Stephani cum Cypriano (c. 173r)
Paragraphus VII. Respondetur ad primum Argumentum (c. 175r)
Paragraphus VIII. Ad præcitatum Argumentum Nova, et Singularis cujusdam Recentioris Responsio (c. 177v)
Paragraphus ultimus. Præcipuum Recentiorum Gallorum Argumentum (c. 179v)

Liber II. De superioritate Romani Pontificis supra Concilia Generalia.
- Dissertatio I. Summum Pontificem supra Concilium esse ex Sacris literis demonstratur.
Paragraphus I. Quæstionis status aperitur (c. 183r)
Paragraphus II. Prima Probatio ex Sacris Scripturis (c. 183v)
Paragraphus III. Tergiversatio Gallorum (c. 184v)
Paragraphus IV. Secunda Probatio ex Concilijs (c. 185r)
Paragraphus V. Appellatio a Pontificibus ad Concilia nusquam licuit. A Concilijs tamen ad Pontifices permissum est (c. 186v)
- Dissertatio II. Respondetur ad Argumenta Gallorum.
Paragraphus I. De Concilio Constantiensi, et Argumentis ex eo petitis (c. 189r)
Paragraphus II. Respondetur ad Concilium Basileense (c. 194r)
Paragraphus III. Respondetur ad Argumenta ex Scriptura petita (c. 197r)
Paragraphus IV. Discutiuntur Exempla Pontificum, qui a Conciliis videntur judicati, damnatique fuisse (c. 199r)
Paragraphus V. Respondetur ad supraposita Argumenta (c. 200r)
Paragraphus VI. Respondetur ad Exempla Siricii, Innocentii, Silvestri, et Leonis IIIi (c. 201v)
Paragraphus VII. Respondetur ad ultimum (c. 203r)
Paragraphus ultimus. Respondetur ad alias Rationes, quæ Pontificibus opponuntur (c. 204v)

Liber III. De Romani Pontificis in Temporalia Regum Potestate (c. 206r)
- Dissertatio I. Esse in Ecclesia, et in Capite ejus Potestatem Indirectam cum urget Necessitas tuendæ Religionis, in Reges, eorumque Bona Temporalia (c. 206v)
Paragraphus I. Authoritas Pontificia in Reges exercita Exemplis Galliam spectantibus ostenditur; et primo Gregorii II in Leonem Isauricum (c. 206v)
Paragraphus II. Authoritas Pontificia in Reges exercita exemplo Zacchariæ in Childericum Regem Francorum ostenditur (c. 210r)
Paragraphus III. Eadem Authoritas probatur exemplo Leonis IIIi Imperium Romanum in Carolum Magnum Imperatorem transferentis (c. 213v)
Paragraphus IV. Eadem Authoritas probatur exemplo Innocentii IV in Fridericum Imperatorem (c. 215v)
Paragraphus V. Eadem Potestas evincitur ex Concilio Constantiensi (c. 216r)
Paragraphus VI. Eadem Authoritas testimonio Cleri Gallicani roboratur (c. 217v)
- Dissertatio II. Rationes pro eadem Veritate (c. 220v)
Paragraphus I. Prima Ratio ex Officio Pastoris (c. 220v)
Paragraphus II. Altera Ratio ad Hominem contra Gallos ex comparatione Ecclesiasticæ Potestatis cum Temporali (c. 222r)
- Dissertatio III. Solvuntur Objectiones (c. 223r)
Paragraphus I. Regia Potestas, si a Deo immediate sit, non ideo Pontificiæ subjectam non esse (c. 223r)
Paragraphus II. Indirectam Pontificis Potestatem in Reges non adversari exemplo Christi (c. 225r)
Paragraphus III. Tertium Argumentum solvitur (c. 226v)
Paragraphus ultimus. Reliqua Argumenta solvuntur (c. 229r)

Liber IV. Excutitur tertia Propositio Cleri Gallicani.
- Dissertatio Ia Præliminaris.
Paragraphus I. Papam in Lege Divina, et Naturali dispensare non posse (c. 232v)
Paragraphus II. Summum Pontificem suis, suorumque Prædecessorum Legibus quoad vim directivam obstringi (c. 234r)
Paragraphus ultimus. Posse Summum Pontificem ex justis Causis in quacumque Lege Canonica dispensare (c. 234v)

Liber V. Excutitur Propositio Hæreticorum.
- Dissertatio Ia.
Paragraphus I. Papam Antichristum esse inique calumniantur Hæretici (c. 236r)
Paragraphus II. Solvuntur Objectiones Hæreticorum (c. 237v)
Paragraphus III. Refellitur Popularis, et Inepta de Papissa Ioanna fabula (c. 239r)
Paragraphus ultimus. Solvuntur objectiones Hæreticorum (c. 240v)