contiene:
An medicus applicare teneatur remedia certissima, et tutissima, vel satis sit, si applicet certa, et tuta. Cap. I. (c. 236r)
An medicus obligetur præbere ægro re medium certum, et tutum, relicto probabili, et non tuto. Cap. II. (c. 238v)
An medicus re medium dubium tantum modo aliquando licite usurpare queat. Cap. III. (c. 239v)
Utrum medicus teneatur re medium probabilius ægro adhibere. Cap. IV. (c. 243v)

contiene:
- Primum Philalethi folium emissum in Spinulam breviter excutitur. Cap. I. (c. 1v)
- Alterum Philalethi folium impressum adversus Bossium ponderatum. Cap. II. (c. 4r)
- Tertium Philalethi folium publicatum typis genuæ contra Bardi expenditure. Cap. III. (c. 9r)

contiene:
[”¦] sit opinionem circa idem omnino obiectum variare. Cap. I. (c. 10r)
Utrum omnem opinionem probabilem, cui in vita adhærere fas est, in mortis quoque articulo liceat sequi. Cap. II. (c. 27v)
Utrum evidentia credibilitatis ad obligationem divinae fides recipiendæ tam in vita, quam in morte statuendam requiratur: an vero satis etiam sit opinio de eadem fide longe probabilior. Cap. III. (c. 34r)

contiene:
An Debitum Iustitia, cuius Solutio sub opinione probabili est, sit adhuc Solvendum. Cap. I. (c. 44r)
Explicatur differentia solvendi debiti ex iustitia a solutione aliorum debitorum ex aliis virtutibus. Cap. III. (c. 54r)
Decisiones nonnullorum casuum ex præcedente doctrina palam deductæ. Cap. IV. (c. 57r)
Utrum ad copensationem (i.e. compensationem) occultam licite per agendam debiti certitudo requiratur. Cap. V. (c. 60r)
Difficultates contrariæ, quæ compensationem licitam esse, etiamsi debitum non sit certum, sed probabile tantum modo, ostendere videtur, expenduntur, et dissoluntur. Cap. VI. (c. 66v)

contiene:
Quid sit præscriptio, quid usucapio. Cap. I. (c. 74r)
Quænam possessio, ad inchoandam, et perficiendam præscriptionem requiratur, civilisne; an vero naturalis quoque sufficia. Cap. II. (c. 77v)
Quid sit bona, vel mala fides, quæ præscriptionem comitatur; et num dubia fides sit media inter utramque. Cap. III. (c. 88r)
Utrum præscriptio rerum corporalium, vel incorporalium, aut actionum personalium cum mala etiam fidem procedat [”¦]. Cap. IV. (c. 90r)
An usucapio, vel præscriptio legem municipali introduce queat, ut cum mala quoque fide procedat[”¦]. Cap. V. (c. 111v)
Utrum cum mala fide præscribi posit contra actionem personalem, et realem. Cap. VI. (c. 117r)
Utrum fides dubia ad legitimam præscriptionem inchoandam satis sit. Cap. VII. (c. 126r)
Utrum præscriptio cum probabili opinione iuris, vel facti legitime inchorri possit. Cap. VIII. (c. 143r)

contiene:
Utrum lex obliget, quum de ea non extante, vel non comprehendente aliquem casum, habetur opinio probabilis. Cap. I. (c. 145r)
Utrum, quando lex excommunicationem infligit, sed probabilis opinio de illius nullitate in promitu est, ipsa incurratur. Cap. II. (c. 150v)
Utrum lex, quando probabilis opinio de excusatione sufficiente præsto est, quenquam (i.e. quemquam) obliget. Cap. III. (c. 156v)

contiene:
Utrum coniux bonæ fidei qui postea ita probabiliter opinatur matrimonium esse nullum, ut nullo assensu probabili de eius valore nitratura, possit nihil ominus (i.e. hominus) petere debitum coniugale, et etiam reddere vel teneatur quoque reddere. Cap. I. (c. 188r)
Utrum coniux, qui post matrimonium bona fide initum, de eius valore, et nullitate duplici opinione probabili iactatur, possit licite petere et reddere debitum. Cap. II. (c. 199r)
An coniux, qui post matrimonium bona fide ex utraque parte contractum, probabili opinione ducitur, id esse irritum, etsi ex aliis fundamentis probabile quoque, vel probabili bus esse putat, idem esse validum, teneatur coniugale debitum reddere. Cap. III. (c. 210r)
Utrum coniuges, qui matrimonium mala fide ab initio contraherunt, de essentiali impedimento dubitantes, postea autem in opiniones de illius valore, et nullitate utrinque probabiles ingressi sunt, possint licite debitum reddere, et petere. Cap. IV. (c. 208r)
An, ut liceat coniugi superstiti aliud inire matrimonium, necesse sit ei certo constare, saltem moraliter, de morte prioris coniugis, an vero sufficiat etiam moralis probabilitas de eadem morte. Cap. V. (c. 221r)

contiene:
An quilibet discipulus possit prudenter sui magistri opinionem censere probabilem, ac licite in usum revocare. Cap. I. (c. 230v)
An magistri, et doctores teneantur semper tradere opiniones probabiles. Cap. II. (c. 232r)
Utrum magistri teneantur opiniones probabiliores semper discipulis tradere. Cap. III. (c. 234v)